Οι άνδρες που ήταν ελεύθεροι πολίτες, απολάμβαναν πλήρη πολιτικά δικαιώματα, σε αντίθεση με τους μέτοικους (μετανάστες) και τους δούλους, που ωστόσο αποτελούσαν μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Εκλέγονταν ή κληρώνονταν σε δημόσιες θέσεις, όπως τα δικαστήρια, και συμμετείχαν στην Εκκλησία του Δήμου όπου κάποτε ψήφιζαν για την απομάκρυνση συμπολιτών τους που θεωρούσαν επικίνδυνους για το δημοκρατικό πολίτευμα (οστρακισμός).

Συχνά τα βράδια έπαιρναν μέρος στα συμπόσια, τα δείπνα στους ανδρώνες εύπορων σπιτιών. Επίκεντρο του συμποσίου ήταν η κατανάλωση κρασιού, το δώρο του θεού Διόνυσου, τον οποίο επικαλούνταν στην αρχή του γλεντιού. Αναμείγνυαν το κρασί με νερό μέσα σε βαθιά αγγεία, τους κρατήρες, και το σέρβιραν στα ποτήρια (κύλικες, κάνθαροι, σκύφοι) με μεγάλες κανάτες (οινοχόες, πρόχοι). Την οινοποσία συνόδευαν συζητήσεις, μουσική, χορός και παιχνίδια. Μερικές φορές τα παιχνίδια ήταν επιτραπέζια. Άλλοτε στρατηγικής, που παίζονταν με πιόνια πάνω σε διαγραμμισμένο άβακα και άλλοτε τύχης, με ζάρια και αστραγάλους.

Βραδιές συμποσίων διοργανώνονταν σε όλη τη διάρκεια της αρχαιότητας. Στις μεγάλες επαύλεις της ύστερης αρχαιότητας, τα αψιδωτά τρικλίνια με τα ημικυκλικά στιβάδια αντικαθιστούν τους ανδρώνες με τις περιμετρικές κλίνες των προηγούμενων περιόδων. Η συνήθεια, ωστόσο, να τρώνε μισοξαπλωμένοι παραμένει αμετάβλητη.