Τη νύχτα της 1ης Μαρτίου του 86 π.Χ., η Αθήνα έμελλε να ζήσει μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές της ιστορίας της. Μετά από πολύμηνη πολιορκία, τα στρατεύματα του ρωμαίου στρατηγού Σύλλα κατέλαβαν την πόλη, θανάτωσαν μέρος του πληθυσμού της, λεηλάτησαν και ισοπέδωσαν πολλές περιοχές της. Ανάμεσά τους και την περιοχή της ανασκαφής.

Μετά από χρόνια, όταν νέοι κάτοικοι ήρθαν να εγκατασταθούν στη γειτονιά, καθάρισαν τα συντρίμμια των σπιτιών και πέταξαν τον κατεστραμμένο οικιακό εξοπλισμό μέσα σε λάκκους, πηγάδια και δεξαμενές. Σε μία τέτοια δεξαμενή απορρίφθηκαν και τα αντικείμενα που παρουσιάζονται εδώ. Έτσι, μία αρχαία καταστροφή έγινε η αφορμή να ανασυσταθεί σήμερα η οικοσκευή ενός σπιτιού του 1ου αι. π.Χ. και να αντληθούν πληροφορίες για τον χαρακτήρα του, τις διατροφικές και άλλες συνήθειες των ενοίκων του.

Η δεξαμενή ΙΙΙ, όπως συμβατικά ονομάστηκε, ήταν η στέρνα της οικίας Λ, ενός σπιτιού στο δυτικό τμήμα της ανασκαφής, που καταστράφηκε και αυτό από τα ρωμαϊκά στρατεύματα. Από το εσωτερικό της ανασύρθηκαν δεκάδες μικροαντικείμενα και χιλιάδες θραύσματα πήλινων αγγείων, σημαντικό μέρος των οποίων στάθηκε δυνατόν να αποκατασταθεί.

Πρόκειται για αγγεία μεταφοράς, αποθήκευσης και δοσομέτρησης προϊόντων, σκεύη προετοιμασίας, παρασκευής και σερβιρίσματος φαγητού, δοχεία για λάδι και βότανα, κανάτες και ποτήρια για κρασί, κυψέλες για παραγωγή μελιού, λυχνάρια και υφαντικά βάρη, σκεύη για αρώματα, καλλυντικά και κοσμήματα. Ο αρχικός εξοπλισμός του σπιτιού θα ήταν ασφαλώς πολύ μεγαλύτερος, αν υπολογιστούν τα σκεύη από φθαρτά υλικά που δεν διατηρήθηκαν ή αυτά από μέταλλα που ανακυκλώθηκαν.

Ο μεγάλος αριθμός και το είδος των αγγείων, κάποια από τα οποία ήταν μεζούρες, κάνουν πιθανή την υπόθεση ότι στο ισόγειο του σπιτιού λειτουργούσε κάποιο κατάστημα για την πώληση υγρών ή στερεών προϊόντων. Η υπόθεση ενισχύεται από τα 19 μολύβδινα σύμβολα που βρέθηκαν στη δεξαμενή (θεματική ενότητα: Εμπόριο και οικονομία, αρ. 63-81), τα οποία ενδεχομένως χρησιμοποιήθηκαν ως κουπόνια για την προμήθεια των προϊόντων.