Γύρω στα μέσα του 5ου αι. μ.Χ., δύο μεγάλα σπίτια ενοποιούνται και πάνω τους ιδρύεται το εντυπωσιακό κτήριο Ζ. Παρότι σήμερα ένα μικρό μόνο τμήμα του είναι ορατό, τα μορφολογικά χαρακτηριστικά και η έκταση των τουλάχιστον 3.700 τ.μ. που καταλαμβάνει, το κατατάσσουν στα σημαντικότερα οικοδομήματα της Αθήνας.

Το κτήριο, έδρα υψηλόβαθμου αξιωματούχου ή τοπικού άρχοντα, οργανώνεται σε πτέρυγες γύρω από τρεις αυλές. Η δυτική και η κεντρική πτέρυγα φιλοξενούν δημόσιες λειτουργίες, όπως η υποδοχή και ακρόαση του κοινού από τον οικοδεσπότη, ενώ η ανατολική τα ιδιωτικά διαμερίσματα του ιδιοκτήτη. Η τελευταία δεν διατηρείται, καθώς εκτεινόταν στην περιοχή του σταθμού ΑΚΡΟΠΟΛΗ του ΜΕΤΡΟ, η κατασκευή του οποίου επέβαλε την απομάκρυνσή της.

Το συγκρότημα έχει ημικυκλική είσοδο με ψηφιδωτό, ορατό σήμερα κάτω από το γυάλινο δάπεδο στο προαύλιο του Μουσείου. Διαθέτει αψιδωτό τρικλίνιο, δηλαδή αίθουσα υποδοχής και εστίασης, ένα δεύτερο τρικλίνιο, πιθανότατα θερινό, νυμφαίο, ιδιωτικό λουτρό (Κεντρικό λουτρό) και πολλά μικρότερα δωμάτια, ορισμένα με ψηφιδωτά, κήπους και πολλούς βοηθητικούς χώρους.