Τμήμα λουτροφόρου διακοσμημένης με την ερυθρόμορφη τεχνική. Βρέθηκε το 1955 στο ιερό της Νύμφης.

Στον λαιμό του αγγείου, μία γυναίκα με τα μαλλιά της μαζεμένα σε σάκκο, βαδίζει κρατώντας δάδα. Στο σώμα εικονίζεται η αρπαγή της Ωρείθυιας από τον Βορέα ο οποίος την τραβάει από το χέρι. Δίπλα τους δύο γυναίκες τρέχουν για να σωθούν και μία τρίτη στέκεται μπροστά τους με ανοιγμένα τα χέρια. Ανάμεσα σε αυτήν και στον Βορέα παριστάνεται αναμμένος βωμός με ραβδί ακουμπισμένο στη μία πλευρά του. Πιθανόν ο βωμός υποδηλώνει κάποιο ιερό αφού, σύμφωνα με την παράδοση, η αρπαγή της Ωρείθυιας έγινε είτε στην Ακρόπολη όταν, ως κανηφόρος, θυσίαζε στην Αθηνά Πολιάδα, είτε στην περιοχή του ποταμού Ιλισσού, στο ιερό του Βορέα.

Το θέμα της αρπαγής της κόρης συνδέεται στενά με τον γάμο καθώς υπαινίσσεται τη δυναμική αλλαγής της κηδεμονίας της νύφης, η οποία μεταφέρεται από τον πατέρα στον σύζυγο. Το ανασήκωμα της γυναικάς από τον άντρα για να την περάσει από το κατώφλι του νέου σπιτιού, έθιμο που συναντάται μέχρι σήμερα, έχει τις ρίζες του στο θέμα της αρπαγής.

Η απεικόνιση της αρπαγής της Ωρείθυιας γνώρισε ιδιαίτερη δημοτικότητα στην Αθήνα αμέσως μετά τα Περσικά, καθώς ο ισχυρός βόρειος άνεμος συνέβαλε στην καταστροφή του περσικού στόλου στο Αρτεμίσιο λίγο πριν τη ναυμαχία της Σαλαμίνας. Παράλληλα ως θέμα δεν στερείται πολιτικής χροιάς καθώς η ένωση του θράκα Βορέα με την αθηναία κόρη ίσως σχετίζεται με τις κατακτητικές βλέψεις των Αθηναίων για την περιοχή της Θράκης που είχαν ήδη εκδηλωθεί από τον 6ο αι. π.Χ.