Σαυρωτήρας μεγάλου μεγέθους, τετράγωνης διατομής στο μέσο και οξύς στην κατάληξη, ο οποίος σώζεται ακέραιος. Στη μία πλευρά του σαυρωτήρα τα γράμματα ΔΕ δηλώνονται με στιγμές και είναι πιθανό ότι αποδίδουν την επιγραφή ΔΗ[ΜΟΣΙΟΝ].
Οι σαυρωτήρες αποτελούσαν τμήμα του επιθετικού οπλισμού καθώς τοποθετούνταν στην κατάληξη του δόρατος, δηλαδή στο αντίθετο άκρο της αιχμής, ως αντίβαρο και μπήγονταν στο χώμα. Χρησίμευαν για τη στήριξη του δόρατος ή σε περιπτώσεις ανάγκης ως εφεδρική αιχμή. Το ξύλινο στέλεχος του δόρατος στερεωνόταν στο κοίλο τμήμα του σαυρωτήρα, τον αυλό.
De Ridder, A., Bronzes Trouvés sur l' Acropole d'Athènes, Paris, 1896, σελ. 103, εικ. 68, αρ. κατ. 308 Lolling, H, Κατάλογος του εν Αθήναις Επιγραφικού Μουσείου, Αθήνα, 1899, σελ. 26, αρ. κατ. CXΙΙI Johnston, Α., «Some inscribed Sauroteres from the Acropolis», Αρχαιολογικά Ανάλεκτα εξ Αθηνών 9, 1976, σελ. 87 Inscriptiones Graecae Ι3 , αρ. κατ. 521i