Η οροφή των Προπυλαίων ήταν διακοσμημένη με περίτεχνα μαρμάρινα φατνώματα, δηλαδή πλάκες με κοίλα εσωτερικά τετράγωνα. Τα φατνώματα ορίζονταν από ανάγλυφα κυμάτια, ήταν καλυμμένα με γαλάζιο χρώμα και στο κέντρο έφεραν ζωγραφιστά χρυσά αστέρια. Η συγκεκριμένη πλάκα προέρχεται από το κεντρικό κτήριο και αποτελεί ένα από τα ωραιότερα δείγματα της κλασικής αρχιτεκτονικής.

Το 1640 η έκρηξη της πυρίτιδας που είχαν αποθηκεύσει οι Οθωμανοί κατακτητές στο κεντρικό κτήριο κατέστρεψε μεγάλο μέρος της στέγης. Στις αρχές του 18ου αι. οι Οθωμανοί αφαίρεσαν τμήμα της ανωδομής του μνημείου προκειμένου να ενισχύσουν την οχύρωση της Ακρόπολης. Το 1803 ο Thomas Bruce, λόρδος του Elgin, απέσπασε αρχιτεκτονικά μέλη των Προπυλαίων, μεταξύ των οποίων και ένα κιονόκρανο, τα οποία κατέληξαν στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου. Στα 1909-1917 ο Νικόλαος Μπαλάνος αναστήλωσε τα Προπύλαια όμως η οξείδωση των σιδερένιων συνδέσμων προξένησε προβλήματα. Από το 1979 ξεκίνησαν οι εργασίες αποκατάστασης του μνημείου από την Υπηρεσία Συντήρησης Μνημείων Ακροπόλεως, οι οποίες ολοκληρώθηκαν στα τέλη του 2015.