Βάση στήριξης αναθήματος συγκολλημένη από θραύσματα και συμπληρωμένη. Τα περισσότερα θραύσματα βρέθηκαν το 1886 στον ονομαζόμενο «λάκκο των Κορών» στα βορειοδυτικά του Ερεχθείου, ενώ ένα ακόμα στα νοτιοανατολικά του Παρθενώνα, κοντά στο παλαιό Μουσείο Ακρόπολης.

Η βάση έχει τη μορφή ραβδωτού κίονα που επιστέφεται με κιονόκρανο ιωνικού ρυθμού. Στη πάνω επιφάνεια του κιονόκρανου υπάρχει στενόμακρη εγκοπή για την υποδοχή του αφιερώματος. Στις ραβδώσεις του κίονα έχει χαραχτεί κάθετα το επίγραμμα: ΑΛ]ΚΙΜΑΧΟΣ ΜΑΝΕΘΕΚΕ ΔΙΟΣ ΚΟΡΕΙ ΤΟΔΑΓΑΛΜΑ [ΕΥ]ΧΟΛΕΝ ΕΣΘΛΟ ΔΕ ΠΑΤΡΟΣ HΥΣ ΧΑΙΡΙΟΝΟΣ ΕΠΕΥΧΕΤΑΙ ΕΝΑ[Ι], δηλαδή «ο Αλκίμαχος, ο γιος του Χαιρίωνα, υπερήφανος για τον ένδοξο πατέρα του, με αφιέρωσε στην κόρη του Δία, ως προσφορά για να χαρεί η θεά». Ως κόρη του Δία νοείται η Αθηνά. Από λάθος υπολογισμό, η επιγραφή χαράχτηκε πολύ ψηλά με αποτέλεσμα το κιονόκρανο να καλύψει τα δύο πρώτα γράμματα.

Πιθανότατα ο Χαιρίωνας είναι ο γνωστός γόνος παλαιάς οικογένειας ο οποίος διετέλεσε ταμίας των θησαυρών του ιερού της θεάς Αθηνάς το 550 π.Χ. Ορισμένοι μελετητές θεωρούν ότι το αφιέρωμα που υποδεχόταν ο κίονας ήταν το άγαλμα του γραφέα Ακρ. 629, τον οποίο ερμηνεύουν ως ταμία. Άλλοι ωστόσο, βασιζόμενοι σε τεχνικά χαρακτηριστικά της εγκοπής, αποσυνδέουν τη βάση από το άγαλμα αυτό.