Σχεδόν ακέραιο, έντονα διαβρωμένο αντικείμενο. Βρέθηκε το 1995 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στα δυτικά της οδού ΜΕΤΡΟ I.

Πρόκειται για επίμηκες στέλεχος κυκλικής διατομής με πεπλατυσμένα άκρα και διαμπερή οπή, από τα οποία το ένα είναι σπασμένο στη γένεση της οπής. Η χρήση του δεν είναι σαφής. Παρόμοια σε σχήμα αντικείμενα, αλλά συνήθως μεγαλύτερα, ερμηνεύονται ως λαβές ξύλινων ασπίδων, στερεωμένες με καρφίδες που περνούσαν μέσα από τις οπές. Άλλοτε πάλι αναφέρονται ως βελόνες-σακοράφες, η απουσία, ωστόσο, αιχμηρού άκρου καθιστά την ερμηνεία προβληματική. Σε άλλη περίπτωση κατατάσσονται στα «δομικά» εργαλεία για διάφορες οικοδομικές – κατασκευαστικές δραστηριότητες, ερμηνεία που επίσης δεν φαίνεται ικανοποιητική.

Η «λαβή» ήταν τοποθετημένη στο εσωτερικό του σκύφου Μ 3496 μαζί με πέντε ακόμη όμοιες (Μ 3497 α, Μ 3497 β, Μ 3497 γ, Μ 3497 ε, Μ 3497 στ), τρία «τρυπάνια» (Μ 3498 α, Μ 3498 β, Μ 3498 γ) και μία «λεπίδα» (Μ 3499).

Ο σκύφος είχε αποτεθεί σε μικρό λάκκο κάτω από το χωμάτινο δάπεδο χώρου, τα όρια του οποίου δεν εντοπίστηκαν. Η εναπόθεση ήταν σκόπιμη, ωστόσο ο χαρακτήρας της μας διαφεύγει. Ίσως αποτελεί πρώιμο παράδειγμα εγκαινίου, από τα πολλά που αποκαλύφθηκαν στο οικόπεδο Μακρυγιάννη ή απόκρυψη εν όψει κινδύνου αντικειμένων πολύτιμων για τον ιδιοκτήτη τους.