Εφυαλωμένο αγγείο για τη φύλαξη ή τον αποθησαυρισμό νομισμάτων, συγκολλημένο από θραύσματα. Λείπει το χείλος και τμήμα του λαιμού, του σώματος και της βάσης. Βρέθηκε το 2000 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, σε κατεστραμμένο κτήριο της Μεσοβυζαντινής εγκατάστασης, στη συμβολή της οδού ΝΜΑ I και της οδού ΜΕΤΡΟ IV. Στο εσωτερικό του βρέθηκαν τα έξι νομίσματα του θησαυρού νομισμάτων ΝΜΑ 10.

Έχει δακτυλιόσχημη βάση, αμφικωνικό σώμα και στενό, ψηλό λαιμό. Ολόκληρη η εξωτερική επιφάνεια καλύπτεται με υπόλευκο υάλωμα. Μία στρώση πράσινου υαλώματος έχει περαστεί γύρω από τον λαιμό και τρέχει κατά τόπους ακανόνιστα μέχρι τη βάση, ενώ το ανώτερο τμήμα του σώματος διακοσμείται με μία σειρά από εγχάρακτες κάθετες ταινίες. Η εισαγωγή των κερμάτων θα γινόταν είτε μέσα από το άνοιγμα του λαιμού, είτε μέσα από ειδικά διαμορφωμένη σχισμή στη βάση του αγγείου, από την οποία σήμερα διατηρούνται ίχνη.

Η συγκέντρωση χρημάτων σε αγγεία είχε ως σκοπό την αποταμίευσή τους αλλά και την απόκρυψή τους σε περιόδους εχθρικών επιδρομών και πολεμικών επιχειρήσεων. Το αγγείο βρέθηκε σπασμένο και είναι πιθανόν ότι είχε αφαιρεθεί μεγάλο μέρος από το αρχικό του περιεχόμενο.