Θυμιατήριο σε μορφή γυναικείας προτομής, συγκολλημένο από θραύσματα. Βρέθηκε το 2001 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στον αποθέτη ΝΜΑ 20.

Η γυναίκα, ίσως κάποια θεότητα, αποδίδεται μέχρι το ύψος του στήθους. Το αριστερό μέρος του προσώπου είναι κακοπλασμένο. Τα μαλλιά είναι χωρισμένα στη μέση και τραβηγμένα προς τα πίσω. Στο πάνω μέρος του κεφαλιού διατηρείται τμήμα του κυπέλλου που χρησίμευε για την τοποθέτηση του θυμιάματος. Το αντικείμενο είναι κούφιο εσωτερικά, ενώ στο πίσω μέρος υπάρχει τετράγωνη οπή εξαερισμού.

Η καύση αρωματικών ουσιών σε θυμιατήρια γινόταν στο πλαίσιο άσκησης λατρείας στα ιερά θεών και ηρώων, αλλά και στα μικρά οικιακά ιερά των ιδιωτικών σπιτιών. Επιπλέον με θυμίαμα αρωμάτιζαν διάφορους χώρους των σπιτιών, ιδιαίτερα τους ανδρώνες κατά τη διάρκεια των συμποσίων, ενώ δεν αποκλείεται να χρησιμοποιούσαν θυμίαμα για να απωθήσουν και τα ενοχλητικά έντομα.