Ακέραιο, χειροποίητο στήριγμα αγγείων. Βρέθηκε το 1998 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, σε τοίχο βυζαντινών χρόνων, στην περιοχή του Δυτικού λουτρού.

Πρόκειται για πήλινο ωοειδές πλακίδιο με επίπεδη επιφάνεια έδρασης, η οποία ανασηκώνεται στο ένα άκρο. Τα πλακίδια αυτά, συγκρατούσαν και διαχώριζαν τα αγγεία όταν στοιβάζονταν μέσα στον κλίβανο κατά τη διάρκεια του ψησίματος. Η στοίβαξη των αγγείων γινόταν συνήθως ανάποδα, με τα χείλη προς τα κάτω και τη βάση προς τα πάνω και τα πλακίδια προσαρμόζονταν στο στόμιο ή η βάση των πήλινων σκευών. Έτσι, τα κρατούσαν σταθερά στη θέση τους και τα εμπόδιζαν από το να κολλήσουν μεταξύ τους.