Σφραγιδόλιθος από μπλε αδιαφανές γυαλί. Βρέθηκε το 2000 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, σε επίχωση με κεραμική του 4ου/αρχών 3ου αι. π.Χ., κοντά στο πηγάδι ΝΜΑ 90. Είναι ελειψοειδής, με επίπεδη την πάνω επιφάνεια, κυρτή την κάτω, και με διαμπερή κατά μήκος οπή. Το επιφανειακό λευκό χρώμα οφείλεται σε προϊόντα διάβρωσης.

Στην επίπεδη επιφάνεια υπάρχει εσώγλυφη απεικόνιση γυναικείου κεφαλιού. Τα χαρακτηριστικά του προσώπου είναι αδρά, τα μαλλιά είναι μαζεμένα ψηλά και τα αυτιά στολίζονται με σκουλαρίκια. Η ταυτότητα της γυναίκας είναι δύσκολο να προσδιοριστεί, παραπέμπει, ωστόσο, στις μορφές θεοτήτων και Νυμφών που εικονίζονται σε νομίσματα πόλεων της Κάτω Ιταλίας και της Σικελίας, ιδιαίτερα στη Νύμφη Τέρινα, προστάτιδα της ομώνυμης πόλης.

Οι γυάλινες σφραγίδες χρησιμοποιήθηκαν αρχικά ως απομίμηση των πολύτιμων λίθων, αργότερα, ωστόσο, απέκτησαν τη δική τους αυτονομία και σπουδαιότητα. Το μπλε χρώμα προτιμήθηκε ιδιαίτερα γιατί θύμιζε τον λάπις λάζουλι, πέτρωμα ακριβό και σπάνιο.