Μικρού μεγέθους κλειδί. Βρέθηκε το 1997 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, σε δάπεδο δωματίου της οικίας Η (φάση 4ου-5ου αι. μ.Χ.). Αποτελείται από ένα κυλινδρικό στέλεχος που στη μία άκρη απολήγει σε πολύ μικρό κρίκο ανάρτησης και στην άλλη σε γλωσσίδα με δύο δόντια κάθετα προς το στέλεχος.

Τα κλειδιά είναι τα πιο συνηθισμένα μέρη των αρχαίων μηχανισμών ασφαλείας που έχουν φτάσει έως τις μέρες μας. Τα μεγαλύτερα προορίζονταν για τις πόρτες των κτηρίων, ενώ τα μικρότερα για έπιπλα και φορητά κουτιά (ντουλάπια, συρτάρια, κασέλες, κασετίνες κ.ά.), μέσα στα οποία φύλαγαν προσωπικά ή πολύτιμα αντικείμενα, τρόφιμα, ρουχισμό και άλλα είδη καθημερινής χρήσης. Καθώς τη φροντίδα των αγαθών αυτών είχαν κυρίως οι γυναίκες, συχνά τα κλειδιά αποτελούσαν σύμβολα της γυναικείας οικιακής εξουσίας.