Ακέραιη γραφίδα (στύλος). Βρέθηκε το 1998 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στην οικία Ξ.

Αποτελείται από ένα στέλεχος που απολήγει σε ένα μυτερό και ένα επίπεδο άκρο. Με το μυτερό χάραζαν τα γράμματα πάνω σε ξύλινες πλάκες καλυμμένες με κερί, ενώ με το επίπεδο έσβηναν τα λάθη ή ίσιωναν το κερί για να ξαναγράψουν.

Το σώμα της γραφίδας είναι διακοσμημένο με σπειροειδείς εγχάρακτες γραμμές και διπλούς δακτυλίους που διαμορφώνονται ανά ζεύγη και πλαισιώνουν συμπαγείς ρόμβους.

Οι κερωμένες επιφάνειες και οι γραφίδες ήταν πολύ διαδεδομένα σύνεργα γραφής στον αρχαίο κόσμο και τις χρησιμοποιούσαν σε πολλές περιστάσεις, καθώς άλλα υλικά, όπως ο πάπυρος ή η περγαμηνή ήταν ακριβά και περισσότερο δυσεύρετα. Οι γραφίδες ήταν συνήθως κατασκευασμένες από μέταλλο, σίδερο ή χαλκό και οστό. Όταν η μύτη τους έχανε την αιχμηρότητα από τη χρήση, τις ακόνιζαν ξανά με πέτρες από ψαμμίτη ή ασβεστόλιθο.

Οι γραφίδες βρίσκονται σε κατάλοιπα οικισμών, αλλά συχνά και στρατοπέδων όπου θα τις χρησιμοποιούσαν για την υπογραφή διαταγμάτων και στρατιωτικών επιστολών. Κάποιες φορές, συναντώνται σε τάφους ως προσωπικά αντικείμενα του νεκρού, υποδηλώνοντας την ενασχόλησή του με πνευματικές δραστηριότητες.