Ακέφαλο άγαλμα Άρτεμης πάνω σε πλίνθο. Βρέθηκε το 2005 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη σε τοιχίο αντιστήριξης του οχετού της οδού ΝΜΑ II (φάση τέλους 6ου-7ου αι. μ.Χ.). Ο αριστερός ώμος είχε βρεθεί νωρίτερα, το 1999, στο δυτικό τμήμα του κτηρίου Ζ.

Η θεά στέκεται όρθια προβάλλοντας το δεξί πόδι, ενώ τραβά προς τα πίσω το λυγισμένο αριστερό. Φορά πέπλο που συγκρατείται στη μέση με ζώνη, πάνω από την οποία σχηματίζει πλούσια αναδίπλωση. Στην πλάτη πέφτει μακρύ ιμάτιο, αδρά επεξεργασμένο, και στα πόδια έχει σανδάλια με διχαλωτούς ιμάντες και διακοσμητικό φύλλο. Το ρούχο κολλά στα σκέλη και ανεμίζει προς τα πίσω, δείχνοντας ότι η θεά βρίσκεται σε κίνηση. Το σώμα της διασχίζει λοξά ο ιμάντας της φαρέτρας που θα ήταν αναρτημένη στη δεξιά ωμοπλάτη. Στο αριστερό χέρι θα κρατούσε τόξο και στο δεξί βέλη, στοιχεία που υπογραμμίζουν την υπόσταση της Άρτεμης ως θεάς του κυνηγιού.

Το άγαλμα αποτελεί σπάνια παραλλαγή των ρωμαϊκών χρόνων του τύπου της Άρτεμης Colonna, πρωτότυπης δημιουργίας του 4ου αι. π.Χ. Παρότι η αρχική θέση και χρήση του δεν είναι γνωστή, φαίνεται πολύ πιθανό να ανήκε στη συλλογή του ιδιοκτήτη του πολυτελούς κτηρίου Ζ, όπου θα εξυπηρετούσε λατρευτικούς ή, το πιθανότερο, διακοσμητικούς σκοπούς. Στους ρωμαϊκούς χρόνους και τους χρόνους της ύστερης αρχαιότητας, αγάλματα της θεάς Άρτεμης στόλιζαν συχνά τους κήπους σπιτιών και επαύλεων, αντιπροσωπεύοντας την άγρια φύση.