Αρυβαλλοειδές ληκύθιο, διακοσμημένο με την ερυθρόμορφη τεχνική. Βρέθηκε 2002 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στην οικία Γ.

Έχει δακτυλιόσχημη βάση, συμπιεσμένο, σφαιρικό σώμα και κάθετη λαβή. Το στόμιο και μέρος του λαιμού που δεν σώζονταν, έχουν σήμερα αποκατασταθεί. Στην κύρια όψη του αγγείου εικονίζεται μπροστά σε φυτικό κόσμημα (βλαστόσπειρα), κεφάλι γυναικείας μορφής, στραμμένης προς τα δεξιά. Η υπόλοιπη επιφάνεια του ληκυθίου είναι καλυμμένη με μαύρη βαφή, σήμερα αρκετά φθαρμένη.

Τα μικρογραφικά αγγεία, δηλαδή τα αγγεία μικρότερων διαστάσεων από τα κανονικά, τα βρίσκουμε τόσο σε ιερά, όσο και σε τάφους και οικισμούς, κάτι που δημιουργεί προβληματισμούς για την ακριβή χρήση και ερμηνεία τους. Στα ιερά θα ήταν αναθήματα ή θα χρησίμευαν σε ορισμένες θρησκευτικές τελετουργίες. Η συχνή, ωστόσο, παρουσία τους σε παιδικές ταφές, τα συνδέει και με τον κόσμο των παιδιών. Το ίδιο ισχύει και για την παρουσία τους σε οικισμούς όπου, ως ομοιώματα οικιακών σκευών, θα μπορούσαν να είναι παιχνίδια, με τα οποία τα παιδιά θα έπαιζαν, μιμούμενα τις δραστηριότητες των μεγάλων.