Κανάτα με διάτρητο διάφραγμα (φίλτρο) στον λαιμό. Βρέθηκε στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, μέσα στον τάφο Μ 28, δίπλα στον σκελετό ενήλικα. Η λαβή, μέρος του λαιμού και το χείλος δεν σώζονται.

Έχει δισκοειδή βάση, σχεδόν σφαιρικό σώμα και πλατύ κυλινδρικό λαιμό, κατασκευασμένο χωριστά και προσαρμοσμένο στο σώμα. Ένα ανάγλυφο κορδόνι στη βάση του λαιμού κρύβει την ένωση των δύο τμημάτων. Ο λαιμός έχει σχήμα ποτηριού και διάτρητη βάση με δεκατρείς οπές για φιλτράρισμα του υγρού περιεχομένου.

Το αγγείο πρέπει να χρησιμοποιήθηκε κατά την τελετή ταφής του νεκρού, ωστόσο κανάτες με φίλτρο στο λαιμό, σε διάφορα σχήματα, χρησιμοποιούνταν από τον 5ο αι. μ.Χ. έως την Βυζαντινή εποχή σε μαγειρεία, λουτρά και εργαστήρια. Το φίλτρο είχε σκοπό να συγκρατεί τυχόν έντομα ή ακαθαρσίες, διατηρώντας το υγρό περιεχόμενο καθαρό.