Σώζεται ο λαιμός με το χείλος, η λαβή και μικρό μέρος του σώματος τριφυλλόστομης οινοχόης. Βρέθηκε το 1996 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στο πηγάδι Μ 20.

Στον λαιμό υπάρχει μετόπη με παράσταση αλόγου και συμπληρωματικά κοσμήματα (αγκυλωτός σταυρός, ρόμβος, σειρές από τεθλασμένες γραμμές). Η υπόλοιπη επιφάνεια είναι καλυμμένη με μαύρη βαφή.

Τα άλογα έπαιζαν σημαντικό ρόλο στη ζωή των αρχαίων Αθηναίων, επειδή, όμως, η αγορά και η συντήρησή τους ήταν ιδιαίτερα δαπανηρή μόνο η εύπορη τάξη μπορούσε να τα αποκτήσει και να αναλάβει την εκπαίδευσή τους. Οι εύποροι Αθηναίοι με τα άλογά τους διαγωνίζονταν σε ιππικούς αγώνες, συμμετείχαν στο κυνήγι και υπηρετούσαν στο ιππικό σώμα. Τα άλογα ως σύμβολα κύρους για τους ιδιοκτήτες τους, απεικονίζονται σε διάφορες μορφές σε όλες τις περιόδους της αρχαίας ελληνικής τέχνης. Στην αττική κεραμική της Γεωμετρικής περιόδου και ειδικά κατά την ώριμη φάση της (μέσα 8ου αι. π.Χ.), τα άλογα αποτελούσαν κυρίαρχο εικονιστικό θέμα. Εμφανίζονται σε πλαίσια, σε οριζόντιες σειρές να βόσκουν, σε ζεύγη μαζί με τους εκπαιδευτές τους, δύο μαζί να τραβούν άρματα με πολεμιστές ή να τραβούν άμαξα που μεταφέρει νεκρό στο νεκροταφείο. Είναι σαφές πως σε αυτή την περίοδο που άρχισε να δημιουργείται η πόλη-κράτος της Αθήνας, τα άλογα ήταν αναπόσπαστο μέρος της πολιτικής και θρησκευτικής ζωής.