Ακέραιο λυχνάρι σε μορφή του θεραπευτή θεούΤελεσφόρου. Βρέθηκε το 1995 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη στο πηγάδι Μ 11. Είναι κατασκευασμένο από δύο μήτρες και καλύπτεται από ερυθρή βαφή, πολύ φθαρμένη.

Ο θεός, που ανήκει στον κύκλο του Ασκληπιού, εικονίζεται ως μικρό παιδί, ξυπόλυτο, τυλιγμένο σε μανδύα που καλύπτει τα λυγισμένα χέρια του και φτάνει έως τους αστραγάλους και με κουκούλα ριγμένη στην πλάτη. Στέκεται πάνω σε μικρό κυλινδρικό βάθρο από το οποίο προεξέχει ο μυκτήρας του λύχνου με ίχνη καύσης. Το πρόσωπό του έχει παχουλά χαρακτηριστικά και δύο μικρές οπές στη θέση της ίριδας των ματιών. Τα μαλλιά του πέφτουν γύρω από το κεφάλι του σε μπούκλες και μια πλεξούδα στη θέση της χωρίστρας καλύπτει την κορυφή του κεφαλιού. Στην πίσω όψη υπάρχει οπή πλήρωσης κάτω από τα μαλλιά και μια κάθετη, διάτρητη λαβή στο κέντρο της πλάτης.

Οι λύχνοι αυτού του τύπου ήταν αρκετά συνηθισμένοι στην Αθήνα από το τέλος του 2ου έως τα μέσα του 3ου αι. μ.Χ. Η απεικόνιση αυτού του παιδιού-θεού θεραπευτή είχε αποτροπαϊκό χαρακτήρα, κρατούσε μακριά τα κακά πνεύματα και την αρρώστια.