Άγαλμα Ασκληπιού πάνω σε ταινιωτή βάση με στρογγυλεμένες γωνίες. Βρέθηκε το 2002 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στο πηγάδι ΝΜΑ 39 της οικίας Ξ. Συγκολλήθηκε από εννέα κομμάτια, ενώ λείπουν μικρά τμήματα από το σώμα και τα ρούχα. Το πρόσωπο είναι αποκρουσμένο.

Ο θεός εικονίζεται σε χαλαρή στάση, με το αριστερό πόδι λυγισμένο προς τα πίσω, το κεφάλι στραμμένο προς τα δεξιά, το αριστερό χέρι ακουμπισμένο στον γοφό και το δεξί χέρι τεντωμένο μπροστά. Αποδίδεται με τα συνήθη ατομικά χαρακτηριστικά του, δηλαδή με γένια, πυκνά μαλλιά χωρισμένα στη μέση και στρόφιον στο κεφάλι. Φορά μακρύ ιμάτιο με πλούσιες πτυχώσεις που αφήνει ακάλυπτο το πάνω μέρος του σώματος και παπούτσια που δένουν μπροστά με ιμάντες. Με το δεξί χέρι θα κρατούσε τη χαμένη σήμερα βακτηρία (ραβδί, μπαστούνι), γύρω από την οποία θα τυλιγόταν το ιερό του φίδι, μικρό τμήμα του οποίου διατηρείται πάνω στην πλίνθο. Το χαμηλό αντικείμενο πίσω από το δεξί πόδι του θεού δίνει την εντύπωση θήκης με δέλτους (πινακίδες γραφής).

Η λατρεία του θεού της ιατρικής Ασκληπιού υπήρξε ιδιαίτερα δημοφιλής στον αρχαίο κόσμο και ήταν η τελευταία που υποχώρησε μετά την επικράτηση του χριστιανισμού. Στην Αθήνα εισήχθη γύρω στο 420 π.Χ. και εγκαταστάθηκε στη νότια πλαγιά της Ακρόπολης. Το ιερό του Ασκληπιού λειτουργούσε ως οργανωμένο θεραπευτήριο και σε αυτό κατέφευγε μεγάλος αριθμός επισκεπτών για να βρει ανακούφιση από τους πόνους και τις αρρώστιες. Εικόνες του θεού και των μελών της οικογένειάς του αφιερώνονταν στο αθηναϊκό ιερό, κοσμούσαν δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους ή αποτελούσαν αντικείμενα λατρείας σε σπίτια ιδιωτών, τοποθετημένα στα μικρά οικιακά ιερά (εικονοστάσια).

Δεν είναι απίθανο το άγαλμα του οικοπέδου Μακρυγιάννη να ήταν αρχικά στημένο στο αθηναϊκό ιερό, το οποίο βρίσκεται σε κοντινή απόσταση. Το γεγονός, ωστόσο, ότι βρέθηκε στο πηγάδι της πολυτελούς οικίας Ξ μαζί με άλλα γλυπτά των ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων, καθιστά πιθανή την υπόθεση ότι ανήκε εξαρχής ή είχε περιέλθει αργότερα στην κατοχή των εύπορων ενοίκων της κατοικίας. Μάλιστα δεν αποκλείεται να σχετίζεται με το λουτρό της, το Δυτικό λουτρό όπως ονομάστηκε, καθώς οι εικόνες του Ασκληπιού η λατρεία του οποίου χρησιμοποιούσε το νερό για τις θεραπευτικές του ιδιότητες, ήταν ιδιαίτερα δημοφιλείς στα λουτρά. Ο κατακερματισμός της μορφής και τα έντονα χτυπήματα στο πρόσωπο πιθανότατα οφείλονται σε σκόπιμη ενέργεια κατά την εποχή επικράτησης του χριστιανισμού, προκειμένου να εξουδετερωθεί η «δαιμονική» δύναμη του παγανιστικού γλυπτού.