Η τύχη της Αθήνας μετά την κατάκτησή της από τον ρωμαίο στρατηγό Σύλλα, το 86 π.Χ., είναι εξαρτημένη πλέον από τη σχέση της με τη Ρώμη. Το γόητρο ωστόσο του παρελθόντος και ο θαυμασμός που τρέφουν οι Ρωμαίοι για τα πνευματικά και πολιτιστικά της επιτεύγματα οδηγούν στην παραχώρηση ειδικού καθεστώτος αυτονομίας και στη σταδιακή ανάκαμψη της πόλης. 

Χάρη στο ενδιαφέρον πολλών ρωμαίων αυτοκρατόρων και στις χορηγίες πλουσίων ιδιωτών, η Αθήνα ανοικοδομείται, αποκτά σπουδαία δημόσια κτήρια και παραμένει σημαντικό κέντρο των γραμμάτων, της φιλοσοφίας και της τέχνης. 

Η Ακρόπολη και τα μνημεία της γίνονται πηγή έμπνευσης για γλύπτες και αρχιτέκτονες και μέσο προβολής των ισχυρών της εποχής. Τα αττικά εργαστήρια γλυπτικής ακμάζουν και τα προϊόντα τους, αντίγραφα κυρίως και μεταπλάσεις παλαιότερων έργων τέχνης, κατακτούν τις αγορές της Ρώμης και άλλων μεγάλων πόλεων της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.