Βρέθηκε το 2002 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, σε δάπεδο του εργαστηρίου μαρμαροτεχνίας.

Πρόκειται για μικρό θραύσμα από το πάνω τμήμα επιτύμβιας στήλης του 4ου αι. π.Χ., το οποίο περιτρέχεται από δύο οριζόντιες ταινίες, μία επίπεδη και μία κυρτή. Στην πάνω, επίπεδη ταινία διακρίνεται το γράμμα Ε, ενώ κάτω από την κυρτή διατηρούνται τα γράμματα [Σ]ΩΚΡΑΤΙΔ, τα οποία αποτελούν μέρος κύριου ονόματος, ίσως του νεκρού.

Η εύρεση του θραύσματος στον χώρο του εργαστηρίου μαρμαροτεχνίας δείχνει ότι, αιώνες μετά την κατασκευή της, όταν πλέον η στήλη έπαψε να έχει τη χρήση ταφικού σήματος, μεταφέρθηκε στο εργαστήριο ως πρώτη ύλη για την παραγωγή μικρού μεγέθους μαρμάρινων αντικειμένων.

Το θραύσμα της στήλης και ένα τμήμα γουδιού, Μ 838, για την κατασκευή του οποίου χρησιμοποιήθηκε το μάρμαρο αρχαιότερης ενεπίγραφη στήλης, δείχνουν ότι η ανακύκλωση παλαιότερου υλικού ήταν συνηθισμένη πρακτική στα εργαστήρια μαρμαροτεχνίας της αρχαίας Αθήνας, καταδεικνύοντας την προσπάθεια των γλυπτών να εξοικονομήσουν υλικό.