Σχεδόν ακέραιο σφονδύλι, με μικρό σπάσιμο στην περιφέρεια. Βρέθηκε το 2011 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στην οικία Ξ (φάση 4ου–5ου αι. μ.Χ.). Το σχήμα του είναι κυκλικό, με κεντρική διαμπερή οπή. Η μία πλευρά είναι κυρτή με διπλούς χαρακτούς κύκλους στην περιφέρεια και γύρω από την οπή. Η άλλη πλευρά είναι επίπεδη με διπλό χαρακτό κύκλο στην περιφέρεια.

Παρόμοια αντικείμενα έχουν βρεθεί στην Αθήνα και σε άλλες περιοχές, εντός και εκτός του ελλαδικού χώρου. Τους έχουν δοθεί διάφορες ερμηνείες (κουμπιά, χάντρες, πώματα κ.ά.), ωστόσο η νεότερη έρευνα θεωρεί πιθανότερη τη χρήση τους ως σφονδύλια.

Το γνέσιμο, δηλαδή η μετατροπή των υφαντικών ινών σε νήμα για τον αργαλειό και άλλες χρήσεις, υπήρξε μία από τις κύριες ασχολίες των γυναικών στο σπίτι. Ήταν μία σύνθετη και χρονοβόρα διαδικασία που απαιτούσε εμπειρία, επιδεξιότητα και κατάλληλα εργαλεία: τη ρόκα, το αδράχτι και το σφονδύλι.