Βρέθηκε το 1998 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, σε δωμάτιο της οικίας Στ (φάση 2ου-3ου αι. μ.Χ). Αποτελείται από ένα μονοκόμματο στέλεχος, το οποίο στο πάνω μέρος λυγίζει και σχηματίζει κρίκο. Τα άκρα των δύο σκελών δεν συγκλίνουν ως συνήθως, αλλά κάμπτονται προς την ίδια κατεύθυνση, ίσως εξαιτίας παραμόρφωσης.

Οι λαβίδες χρησιμοποιήθηκαν από άνδρες και γυναίκες ως εργαλεία καλλωπισμού, για την αποτρίχωση του προσώπου και του σώματος. Επίσης, ήταν χρήσιμες στους γιατρούς για την αφαίρεση μικρών ξένων σωμάτων από τα μάτια, τα αυτιά και τις πληγές ή για τον διαχωρισμό των βλεφαρίδων κατά τη θεραπεία της τριχίασης. Τέλος, μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στο σπίτι για το ανασήκωμα και αποψίλωση του φιτιλιού των λυχναριών.