Γυάλινο αρωματοδοχείο σε σχήμα οξυπύθμενου αμφορέα, του οποίου σώζεται το μεγαλύτερο μέρος. Βρέθηκε το 2012, στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, σε δωμάτιο του κτηρίου Ζ που είχε διαμορφωθεί πρόχειρα σε μαγειρείο.

Το αγγείο είναι κατασκευασμένο από διαφανές, άχρωμο γυαλί, με την τεχνική της ελεύθερης εμφύσησης. Εξωτερικά η επιφάνεια έχει αποκτήσει μαύρη, αδιαφανή πατίνα, λόγω διάβρωσης, από τη μακροχρόνια παραμονή του στο χώμα.

Έχει σώμα σε σχήμα τορπίλης που καταλήγει σε συμπαγή σταγόνα. Το πάνω μέρος του δεν σώζεται, οπότε δεν γνωρίζουμε το πλήρες μήκος του και την ακριβή διαμόρφωση των λαβών και του στομίου. Αντίστοιχοι αμφορείς έχουν ψηλό, στενό λαιμό, χοανοειδές στόμιο και κατακόρυφες λαβές.

Ο αμφορέας πιθανώς χρησιμοποιούνταν για μεταφορά και αποθήκευση κάποιου πολύτιμου υγρού, πιθανώς ελαίου ή αρώματος, αν κρίνουμε από το ιδιαίτερο σχήμα και το υλικό κατασκευής. Τα γυάλινα αγγεία ήταν εύθραυστα, είχαν πολλαπλάσια τιμή από αντίστοιχα κεραμικά και αγοράζονταν κυρίως από τα ευπορότερα κοινωνικά στρώματα. Το γυαλί διαφύλασσε καλύτερα από κάθε άλλο υλικό τις ιδιότητες του περιεχομένου και η διαφάνειά του επέτρεπε την ορατότητα.