Σκύφος, συγκολλημένος από πολλά θραύσματα και συμπληρωμένος. Βρέθηκε το 2000 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στη δεξαμενή ΝΜΑ III της οικίας Λ.

Έχει δαχτυλιόσχημη βάση με αυλακώσεις περιμετρικά και σώμα με ελαφρά καμπύλα τοιχώματα που συγκλίνουν προς τα πάνω. Το χείλος είναι πλατύ με αυλάκωση στην πάνω επιφάνεια, προεξέχει αρκετά του σώματος και σχηματίζει πατούρα, στραμμένη προς τα κάτω. Το σώμα έχει λεπτές αυλακώσεις οι οποίες ανάμεσά τους αφήνουν μία πλατιά ζώνη με διακόσμηση. Σχηματίζονται λεπτές, χαραγμένες, γωνιώδεις γραμμές που συμπλέκονται και ζωγραφιστά άνθη και τετράγωνα ανάμεσά τους, που περιβάλλονται από δύο σειρές ζωγραφιστών στιγμών.

Η ονομασία «σκύφος», που παραπέμπει σε αγγείο πόσης, εδώ χρησιμοποιείται καταχρηστικά. Η διαμόρφωση του χείλους δεν επιτρέπει την πόση και το συγκεκριμένο σκεύος θα ήταν πιο κατάλληλο για το σερβίρισμα φαγητού ή άλλες χρήσεις.