Πίθος, συγκολλημένος από πολλά θραύσματα και συμπληρωμένος. Βρέθηκε το 2000 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στη δεξαμενή ΝΜΑ III της οικίας Λ.

Έχει δακτυλιόσχημη βάση, ωοειδές σώμα, οριζόντιο χείλος με αυλάκωση στην περιφέρειά του και οριζόντιες λαβές. Το σώμα είναι διακοσμημένο με παχιές οριζόντιες γραμμές, κυματιστές ταινίες και ρηχές, παράλληλες αυλακώσεις.

Τα πιθάρια αυτού του είδους προορίζονταν για τη μακροχρόνια αποθήκευση δημητριακών, οσπρίων και άλλων προϊόντων στις κουζίνες και τις αποθήκες των σπιτιών. Συχνά περνούσαν από μητέρα σε κόρη, με αποτέλεσμα να έχουν μεγάλη διάρκεια ζωής.