Σχεδόν ακέραιη προτομή του θεού Σάραπη από δύο συγκολλημένα τμήματα. Λείπει τμήμα του κάτω μέρους των μαλλιών και ο «κάλαθος» πάνω από το κεφάλι του, χαρακτηριστικό σύμβολο του θεού.

Βρέθηκε στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στο πηγάδι ΝΜΑ 56 της οικίας Β.

Ο Σάραπης εικονίζεται ως ώριμος γενειοφόρος, με μακριές μπούκλες μέχρι τους ώμους και τρεις κυματιστές τούφες μαλλιών πάνω από το μέτωπο. Στο πίσω μέρος του κεφαλιού τα μαλλιά αποδίδονται με απλές κυματιστές γραμμές και καταλήγουν σε ανάγλυφες σπείρες. Έχει καμπύλο μουστάκι και πολύ πλούσια γενειάδα από σπειροειδείς βοστρύχους χωρισμένη στη μέση. Τα χαρακτηριστικά του προσώπου, μάτια, μύτη και στόμα, είναι μικρά, τα μάτια έχουν ανάγλυφα βλέφαρα. Μόνο το κάτω χείλος είναι ορατό κάτω από το μουστάκι. Οι επίπεδες επιφάνειες του προσώπου έρχονται σε αντίθεση με την έντονη φωτοσκίαση που δημιουργεί το βαθύ πλάσιμο των μαλλιών και της γενειάδας. Στο σημείο που διαχωρίζονται τα μαλλιά από το πρόσωπο έχουν παραμείνει πολλές μικρές οπές από το τρυπάνι που χρησιμοποίησε ο γλύπτης, τα ίχνη του οποίου δεν εξομάλυνε στην τελική επεξεργασία. Στην κορφή του κεφαλιού θα υπήρχε ο «κάλαθος» («μόδιος») που έχει χαθεί, πλεκτό καλάθι που χρησίμευε ως μονάδα μέτρησης των δημητριακών, σύμβολο της ευφορίας της γης, αλλά και του κάτω κόσμου.

Το σώμα εικονίζεται από τους ώμους έως το στήθος και έχει ελλειψοειδές τελείωμα. Ο θεός φορά χιτώνα με οξείες πτυχώσεις και ιμάτιο ριγμένο πάνω από τον αριστερό ώμο. Το πίσω μέρος της προτομής είναι κοίλο, με μια βαθειά κυκλική υποδοχή κάτω από το λαιμό (εντορμία), για να προσαρμόζεται σε ξεχωριστή βάση. Το αγαλμάτιο είναι κατασκευασμένο από αλάβαστρο, πολύτιμο πέτρωμα που εκτιμούσαν πολύ κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο και προερχόταν κυρίως από την Αίγυπτο.

Η τεράστια εξάπλωση και καθολικότητα της λατρείας του Σάραπη στη Ρωμαϊκή εποχή και ο θρησκευτικός συγκρητισμός της περιόδου, είχαν ως αποτέλεσμα μικρές, φορητές προτομές όπως αυτή, από διάφορα υλικά, να γίνουν πολύ δημοφιλείς σε όλη την αυτοκρατορία. Μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως αναθήματα στον θεό ή κατά την ιδιωτική λατρεία στις οικίες. Το συγκεκριμένο αγαλμάτιο είναι πιθανό να προερχόταν από την Αίγυπτο.