Σχεδόν ακέραιος τριποδίσκος. Βρέθηκε το 1994 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στο στρώμα καταστροφής του νεκροταφείου της Μεσοβυζαντινής εγκατάστασης, στα ανατολικά της οδού ΜΕΤΡΟ I.

Οι τριποδίσκοι ήταν μικρά πήλινα αντικείμενα σε σχήμα αστεριού με τρία ποδαράκια που τοποθετούνταν μέσα σε κεραμικούς κλιβάνους. Πρώτη φορά συναντώνται στην Κίνα τον 3ο αιώνα μ.Χ., η χρήση τους όμως, στη Bυζαντινή αυτοκρατορία διαδόθηκε πολύ αργότερα, κυρίως κατά τον 13ο αι. μ.Χ. για την παραγωγή της εφυαλωμένης κεραμικής. Οι τριποδίσκοι επέτρεψαν στους κεραμείς να στοιβάζουν τα εφυαλωμένα αγγεία μέσα στο καμίνι σε κατακόρυφες στήλες, χωρίς να φοβούνται ότι θα κολλήσουν μεταξύ τους στη διάρκεια του ψησίματος. Η στοίβαξη των αγγείων γινόταν ανάποδα, με τα χείλη προς τα κάτω και τη βάση προς τα πάνω. Η τεχνική αυτή, βοήθησε στην εξοικονόμηση χώρου μέσα στον κλίβανο και οδήγησε στη μαζικότερη παραγωγή των αγγείων.

Ο συγκεκριμένος τριποδίσκος έχει στην επιφάνειά του ίχνη σκουρόχρωμης εφυάλωσης, προερχόμενα προφανώς από την επιφάνεια του αγγείου που στήριζε κατά το ψήσιμο.