Δακτυλιόλιθος από σμαράγδι. Βρέθηκε το 2000 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, σε βοηθητικό δωμάτιο του Κεντρικού λουτρού (φάση 4ου-5ου αι. μ.Χ.). Είναι πολυεδρικός με ελλειψοειδές σχήμα. Ο χαρακτηρισμός του ως δακτυλιόλιθος είναι συμβατικός, καθώς ο λίθος θα μπορούσε να είχε δεθεί και σε άλλο κόσμημα, όπως βραχιόλι, σκουλαρίκι ή περίαπτο.

Οι πολύτιμοι λίθοι (πετράδια) πάντοτε σαγήνευαν τους ανθρώπους με τη λάμψη και το χρώμα τους. Προερχόμενοι από τα έγκατα της γης, γνώρισαν ευρεία χρήση στην αρχαία κοσμηματοποιία, ενώ παράλληλα θεωρήθηκαν φορείς μαγικών και θεραπευτικών ιδιοτήτων.