Ελλιπές μονόμυξο λυχνάρι. Βρέθηκε το 2001 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στο αποχωρητήριο ΝΜΑ 14.

Έχει επίπεδη βάση, χαμηλό, ημισφαιρικό σώμα και μία κάθετη διάτρητη λαβή με αυλακώσεις στη ράχη. Ο μυκτήρας είναι ελαφρά υπερυψωμένος και διαχωρίζεται από την υπόλοιπη περιφέρεια με μία αύλακα σε κάθε πλευρά. Ο ώμος είναι διακοσμημένος με συνεχόμενα άγκιστρα που διακόπτονται από μετώπη. Στον δίσκο, από τον οποίο σώζεται μικρό τμήμα, όπως γνωρίζουμε από άλλα παρόμοια ακέραια λυχνάρια, υπήρχε παράσταση ερωτικού συμπλέγματος πάνω σε ανάκλιντρο. Από τη σκηνή αυτή, σήμερα διατηρείται η δεξιά άκρη του επίπλου και από κάτω μικρό μέρος υποποδίου. Στη βάση μέσα σε διπλό δακτύλιο είναι χαραγμένη η επιγραφή ΕΠΙΓΟΝΟΥ, που δηλώνει την επωνυμία ενός άγνωστου μέχρι τώρα εργαστηρίου παραγωγής λυχναριών.