Μονόμυξο λυχνάρι, συγκολλημένο από θραύσματα. Βρέθηκε το 1994 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, σε δωμάτιο του κτηρίου Ζ (φάση 4ου – 5ου αι. μ.Χ.), με πρόσοψη στην οδό ΜΕΤΡΟ I.

Δύο εμπίεστες κυκλικές αυλακώσεις διαμορφώνουν τη βάση. Το σώμα είναι σχετικά ψηλό, με καμπύλο περίγραμμα και κοίλο δίσκο με ανάγλυφη παράσταση. Εικονίζεται τραγοπόδαρος Πάνας με κέρατα που παίζει σύριγγα και εκατέρωθεν της μορφής υπάρχουν οπές πλήρωσης, από τις οποίες σώζεται η μία. Ο μυκτήρας διαχωρίζεται από την υπόλοιπη περιφέρεια με δύο εμπίεστες αυλακώσεις σε κάθε πλευρά του, ενώ η λαβή είναι συμπαγής με αυλακώσεις στη ράχη.