Πάνω τμήμα ειδωλίου αναπαυόμενου Διονύσου, συγκολλημένο από θραύσματα. Βρέθηκε το 1998, στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στο στρώμα καταστροφής του θερμού οίκου του Δυτικού λουτρού. Λείπει, ο αριστερός πήχης και το άκρο του δεξιού χεριού.

Ο θεός παριστάνεται σε νεαρή ηλικία, όρθιος, σε χαλαρή στάση, με το δεξί χέρι να αναπαύεται πάνω από το κεφάλι του και το αριστερό, ελαφρά λυγισμένο, να ακουμπά σε κάποιο χαμηλότερο στήριγμα το οποίο δεν έχει σωθεί, πιθανώς κορμό δέντρου. Το κεφάλι του, στεφανωμένο με φύλλα και άνθη κισσού στρέφεται ελαφρώς προς τα αριστερά. Τα μακριά μαλλιά του συγκρατούνται από ταινία τα άκρα της οποίας πέφτουν μπροστά στους ώμους μαζί με δύο μπούκλες των μαλλιών. Το σώμα του έχει απαλή, σιγμοειδή κίνηση. Είναι γυμνός, εκτός από ένα ιμάτιο που είναι τυλιγμένο γύρω από το αριστερό του μπράτσο και πέφτει διαγώνια πίσω, πάνω στους γοφούς του. Οι μύες του στέρνου και της κοιλιάς διαγράφονται απαλά. Η πίσω όψη αποδίδεται εντελώς περιληπτικά, σχεδόν επίπεδα.

Η στάση του ειδωλίου απηχεί τον αγαλματικό τύπο του Λύκειου Απόλλωνα.