Μικρογραφική χύτρα, συγκολλημένη από τρία θραύσματα. Βρέθηκε το 1995 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, σε λάκκο εγκαινίου.

Έχει επίπεδη βάση, σφαιρικό σώμα, χείλος στραμμένο προς τα έξω και μία κάθετη λαβή.

Οι μικρογραφικές χύτρες ή χυτρίδια αποτελούσαν απομιμήσεις των κανονικών χυτρών, του απλούστερου, παλαιότερου και πιο συνηθισμένου μαγειρικού σκεύους της αρχαιότητας. Παρά το μέγεθός τους οι μικρογραφικές χύτρες μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στην καθημερινότητα, αν και συνήθως παράγονταν για τελετουργικούς σκοπούς.

Το αγγείο προέρχεται από το εγκαίνιο Μ 7 της οικίας ΙΑ. Μαζί του βρέθηκαν επτά πινάκια (Μ 2482, Μ 2483, Μ 2484, Μ 2485, Μ 2486, Μ 2487, Μ 2488), άλλη μία μικρογραφική χύτρα (Μ 2490), δύο μικρογραφικές λοπάδες (Μ 2491, Μ 2492), ένα λυχνάρι (Μ 2493), δύο κάνθαροι (Μ 2494, Μ 2495), ένας σκύφος (Μ 2496), μία λεκανίδα (Μ 2489), ένα σκυφίδιο (Μ 2499) και ένα μικρογραφικό αγγείο (Μ 2500).