Βρέθηκε στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη και είχε χρησιμοποιηθεί ως οικοδομικό υλικό σε τοίχο δωματίου του κτηρίου Ζ. Διατηρείται περίπου το ένα τέταρτο του αγγείου και μία από τις τέσσερεις λαβές που έχουν συνήθως τα σκεύη αυτού του τύπου.

Η εσωτερική επιφάνεια του αγγείου είναι λειασμένη, ενώ οι φθορές και τα χτυπήματα ίσως προκλήθηκαν κατά τον εντοιχισμό του. Αντίθετα, η εξωτερική επιφάνεια είναι αδρά δουλεμένη, ίσως γιατί η λάξευση δεν ολοκληρώθηκε. Είναι, λοιπόν, πολύ πιθανόν το θραύσμα να αποτελεί ένα από τα πολλά απορρίμματα του κοντινού εργαστηρίου μαρμαροτεχνίας, τα οποία μετά την παύση λειτουργίας του διασκορπίστηκαν σε ολόκληρη την περιοχή του οικοπέδου.

Τα γράμματα Α και Ι που διατηρούνται στη λαβή, δείχνουν ότι ως πρώτη ύλη για την κατασκευή του σκεύους χρησιμοποιήθηκε αρχαιότερη ενεπίγραφη στήλη. Η πρακτική ανακύκλωσης παλαιότερου, αχρηστεμένου πλέον, υλικού έχει διαπιστωθεί σε πολλά εργαστήρια μαρμαροτεχνίας της αρχαίας Αθήνας.