Τμήμα αμφιπρόσωπης ερμαϊκής στήλης. Βρέθηκε το 1994 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στο κτήριο Ζ.

Πρόκειται για δύο ενωμένα στο πίσω μέρος κεφάλια που κοιτούν σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Το ένα εικονίζει τον Ερμή σε ώριμη ηλικία και το άλλο τον Διόνυσο σε νεαρή.

Ο Ερμής αποδίδεται στον εικονογραφικό τύπο του Ερμή Προπύλαιου. Έχει μακρόστενο πρόσωπο με μικρό μέτωπο, αμυγδαλωτά μάτια και βαριά βλέφαρα. Τα μάγουλα καλύπτονται από πυκνή, ορθογωνισμένη γενειάδα και το χείλος από μακρύ μουστάκι. Τα μαλλιά στο πάνω μέρος συγκρατούνται με ταινία και πέφτουν στο μέτωπο σε τρεις σειρές από κοντές στυλιζαρισμένες μπούκλες. Ο Διόνυσος έχει ωοειδές πρόσωπο με αμυγδαλωτά, μισάνοιχτα μάτια, βαριά βλέφαρα και τοξωτά φρύδια. Τα μαλλιά του κατεβαίνουν χαμηλά στο μέτωπο και διακοσμούνται με στεφάνι από διπλά κισσόφυλλα.

Οι ερμαϊκές στήλες ήταν πεσσόμορφες κατασκευές, οι οποίες στην κορυφή έφεραν προτομή, συνήθως του θεού Ερμή. Στο μέσο του ύψους τους είχαν ανάγλυφο ομοίωμα ανδρικών γεννητικών οργάνων και στη θέση των χεριών δύο ορθογώνιες προεξοχές, όπου κρεμούσαν στεφάνια. Στην αρχαιότητα θεωρούσαν τις ερμαϊκές στήλες ιερές, πίστευαν ότι είχαν προστατευτικές και αποτρεπτικές ιδιότητες και τις τοποθετούσαν στις άκρες των δρόμων, στα σταυροδρόμια, στις εισόδους δημόσιων χώρων και ιδιωτικών σπιτιών.

Η αρχική θέση της συγκεκριμένης στήλης δεν είναι γνωστή. Ωστόσο, γύρω στα μέσα του 5ου αι. μ.Χ. θα πρέπει να ήταν στημένη έξω από την νότια είσοδο του κτηρίου Ζ, όπου και βρέθηκε.