Πρόκειται για το συνηθέστερο μαγειρικό σκεύος στην αρχαιότητα. Βρέθηκε το 1961 στην ανασκαφή του οικοπέδου Αγγελοπούλου, στα νότια της Ακρόπολης. Έχει συγκολληθεί από πολλά θραύσματα και έχει συμπληρωθεί.

Ο πυθμένας είναι στρογγυλεμένος για την τοποθέτηση της χύτρας σε πυροστάτη. Το σώμα στο κάτω μέρος είναι ημισφαιρικό και στο πάνω τα τοιχώματά του συγκλίνουν προς το χείλος, το οποίο στρέφεται προς τα έξω. Οι λαβές είναι κάθετες. Το σώμα περιτρέχουν αυλακώσεις, οι οποίες πιθανόν εξυπηρετούσαν στον ασφαλέστερο χειρισμό του σκεύους κατά το πλύσιμο ή τη μεταφορά του. Η χύτρα είναι καπνισμένη, από την επαφή με τη φωτιά.