Τμήμα αγωγού ύδρευσης του 5ου αι. π.Χ. που αποτελείται από δύο ακέραια στελέχη. Βρέθηκε το 1994, στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη στην αρχική θέση του, κάτω από τα οδοστρώματα της οδού ΜΕΤΡΟ I, σε λάξευμα στο φυσικό βράχο.

Ο αγωγός περιλαμβάνει κυλινδρικούς σωλήνες που διευρύνονται ελαφρώς στο μέσον, με τα δύο άκρα τους διαμορφωμένα διαφορετικά. Το ένα άκρο είναι στενότερο και με δακτύλιο που προεξέχει γύρω του και το άλλο λίγο διευρυμένο, έτσι ώστε το κάθε στέλεχος να μπαίνει και να εφαρμόζει μέσα στο άκρο του επόμενου εξασφαλίζοντας στεγανότητα. Τρεις ταινίες από κόκκινη βαφή περιτρέχουν όλα τα στελέχη στα άκρα και στο κέντρο. Στο πάνω μέρος τους τα στελέχη έχουν τις περισσότερες φορές ανοιγμένη μία οβάλ οπή για να μπορούν να καθαρίζονται. Οι οπές αυτές είναι φραγμένες με το ίδιο κομμάτι πηλού που κόπηκε από το στέλεχος. Σε περίπτωση που χάνονταν τα αρχικά αυτά πώματα, οι οπές φράζονταν από μία πέτρα ή κεραμίδα.