Λείπει το μεγαλύτερο τμήμα του στελέχους με την οξεία απόληξη. Βρέθηκε το 2012 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, σε δωμάτιο του κτηρίου Ζ (φάση 4ου-5ου αι. μ.Χ.). Αποτελείται από ρηχό, ωοειδές κοχλιάριο (κουταλάκι) με συνεχόμενο στέλεχος-λαβή, που διακοσμείται με ανάγλυφους δακτυλίους.

Τα ωοειδή κοχλιάρια, όπως και τα μικρότερα κυκλικά, χρησιμοποιήθηκαν στη δοσομέτρηση, παρασκευή και λήψη αρωματικών, καλλυντικών, φαρμακευτικών και χρωστικών ουσιών. Ήταν πιο κατάλληλα από τα μεταλλικά στις περιπτώσεις που η οξύτητα των ουσιών μπορούσε να διαβρώσει το μέταλλο και να προκαλέσει επιβλαβείς χημικές αντιδράσεις. Ορισμένοι τους αποδίδουν και επιτραπέζια χρήση, κυρίως στην κατανάλωση πολτοποιημένων τροφών με όξινα συστατικά.