Βρέθηκε το 2003 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, σε δωμάτιο της οικίας Ξ (φάση β΄ μισού 5ου αι. π.Χ.). Ανήκει σε αρθρωτή κούκλα (νευρόσπαστο), από την οποία λείπει το κεφάλι και τα άκρα. Πρόκειται για γυναικεία μορφή ντυμένη με κοντό χιτώνα και μακριά μαλλιά που πλαισιώνουν τον λαιμό. Στους ώμους και στις προεξοχές στο κάτω μέρος υπάρχουν οπές για την προσαρμογή των πρόσθετων, κινητών χεριών και ποδιών. Κατά τόπους διατηρούνται ίχνη ερυθρού χρώματος πάνω σε υπόλευκο επίχρισμα.

Τα νευρόσπαστα ήταν μικρογραφίες γυναικείων, ως επί το πλείστον, μορφών με κινητά άκρα, που στερεώνονταν στον κορμό με νήμα (νεύρον) ή σύρμα. Συνήθως ερμηνεύονται ως παιχνίδια μίμησης αλλά και ως μέσα εκπαίδευσης των μικρών κοριτσιών στις μελλοντικές ασχολίες τους. Μερικές έχουν στην κορυφή οπή για να περνά σπάγκος, με τον οποίο τις κινούσαν σαν μαριονέτες αναπαριστάνοντας χορούς και άλλες δραστηριότητες των μεγάλων. Τις βρίσκουμε σε οικισμούς, σε τάφους παιδιών, ιδίως κοριτσιών, και σε ιερά, στα οποία οι νεαρές γυναίκες τις αφιέρωναν πριν από τον γάμο τους στις προστάτιδες θεότητες. Ορισμένοι αποδίδουν στα νευρόσπαστα και προφυλακτικές ιδιότητες, καθώς ο θόρυβος που έκαναν τα κινητά μέλη τους έδιωχνε μακριά τα κακά πνεύματα.