Τμήμα λυχναριού. Βρέθηκε το 1997 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στη Μεσοβυζαντινή εγκατάσταση, νότια της οδού ΝΜΑ I.

Σώζεται το πάνω μέρος που έχει τη μορφή ανοιχτής κούπας, καθώς και τμήμα του ποδιού. Η κούπα ήταν το ελαιοφόρο κύπελλο για την τοποθέτηση του λαδιού και έχει μυκτήρα που διαμορφώνεται από την πτύχωση του χείλους. Το σωζόμενο πόδι είναι κυλινδρικό, κοίλο εσωτερικά και όπως γνωρίζουμε από άλλα αντίστοιχα παραδείγματα, θα ήταν ψηλό και πιθανόν θα κατέληγε σε κυκλική βάση. Στο εσωτερικό του κύπελλου υπάρχει πράσινη εφυάλωση, η οποία σώζεται κατά τόπους, όπως και στα εξωτερικά τοιχώματα του λυχναριού.