Ακέραιη, με αρκετές φθορές στην επιφάνεια. Βρέθηκε το 1998 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, σε γέμισμα Ελληνιστικών χρόνων, κάτω από την αυλή της μεταγενέστερης οικίας Α. Είναι δακτυλιόσχημη, με μεγάλη κεντρική οπή ανάρτησης, κατασκευασμένη από υπόλευκο αδιαφανές γυαλί με την τεχνική της περιέλιξης γύρω από ράβδο. Η εξωτερική επιφάνεια είναι διακοσμημένη με τρεις οφθαλμούς σε μπλε και λευκό χρώμα.

Οι οφθαλμωτές χάντρες (ματόχαντρα) χρησιμοποιήθηκαν ως περίαπτα με αποτρεπτικό και προφυλακτικό χαρακτήρα και σπανιότερα ως συμπληρωματικά στοιχεία άλλων κοσμημάτων. Συνήθως τις φορούσαν μεμονωμένες, καθώς η δύναμη των οφθαλμών αρκούσε για να προστατεύσει τον κάτοχό τους από το κακό μάτι, ενώ η χρήση πολλών μαζί σε περιδέραιο ερμηνεύεται ως επίδειξη πλούτου.