Βρέθηκε το 1999 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, σε χώρο της οικίας Γ (φάση 4ου-3ου αι. π.Χ.). Είναι δακτυλιόσχημη, με μεγάλη κεντρική οπή ανάρτησης, κατασκευασμένη από υπόλευκο αδιαφανές γυαλί με την τεχνική της περιέλιξης γύρω από ράβδο. Η εξωτερική επιφάνεια είναι διακοσμημένη με τρεις οφθαλμούς σε μπλε και λευκό χρώμα.

Οι οφθαλμωτές χάντρες (ματόχαντρα) χρησιμοποιήθηκαν ως περίαπτα με αποτρεπτικό και προφυλακτικό χαρακτήρα και σπανιότερα ως συμπληρωματικά στοιχεία άλλων κοσμημάτων. Συνήθως τις φορούσαν μεμονωμένες, καθώς η δύναμη των οφθαλμών αρκούσε για να προστατεύσει τον κάτοχό τους από το κακό μάτι, ενώ η χρήση πολλών μαζί σε περιδέραιο ερμηνεύεται ως επίδειξη πλούτου.