Σχεδόν ακέραιη μικρή χύτρα η οποία βρέθηκε το 2001 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, σε δωμάτιο του κτηρίου Ζ διαμορφωμένο πρόχειρα σε μαγειρείο. Είναι συγκολλημένη από θραύσματα και έχει μικρές συμπληρώσεις στο χείλος και το σώμα.

Οι χύτρες ήταν τα συνηθέστερα μαγειρικά σκεύη στην αρχαιότητα. Το κάτω μέρος του σώματος είναι ημισφαιρικό, τα τοιχώματά του πάνω τμήματος συγκλίνουν προς το χείλος, το οποίο στρέφεται προς τα έξω, και οι λαβές είναι κάθετες. Ο πυθμένας είναι στρογγυλεμένος για την τοποθέτηση του σκεύους σε πυροστάτη. Η εξωτερική επιφάνεια είναι καπνισμένη, από την επαφή της με τη φωτιά.