Βρέθηκε το 1999 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη.

Στη σωζόμενη επιφάνεια παριστάνονται δύο άλογα με πλούσια χαίτη στραμμένα στα δεξιά. Διακρίνονται τα χαλινάρια τους και οι κυματιστές διακοσμητικές γραμμές που τα περιβάλλουν.

Η παράσταση αυτή ανήκει σε μια μεταβατική φάση της αττικής αγγειογραφίας (τέλη 8ου-αρχές 7ου αι. π.Χ.). Οι αθηναίοι ζωγράφοι αρχίζουν τότε να εγκαταλείπουν την αυστηρή γεωμετρία και τη σχηματοποίηση των προηγούμενων αιώνων και σταδιακά στρέφονται σε μία πιο ελεύθερη και φυσιοκρατική απόδοση των μορφών.

Ο αγγειογράφος εδώ, απεικονίζει τα άλογα με ανοιχτό στόμα, ενδεχομένως για να απομακρυνθεί από τη στατικότητα και την ακινησία της τέχνης του παρελθόντος και να παραπέμψει περισσότερο σε αληθινά ζώα.