Ακέραιη γραφίδα (στύλος). Βρέθηκε το 1997 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στο πηγάδι Μ 16 της οικίας Ψ.

Αποτελείται από ένα στέλεχος, που σταδιακά διευρύνεται και στενεύει ξανά προς την κορυφή. Έχει ένα μυτερό και ένα πιο στρογγυλεμένο άκρο. Με το μυτερό χάραζαν τα γράμματα πάνω σε ξύλινες πλάκες καλυμμένες με κερί, ενώ με το άλλο έσβηναν τα λάθη ή ίσιωναν το κερί για να ξαναγράψουν.

Οι κερωμένες επιφάνειες και οι γραφίδες ήταν πολύ διαδεδομένα σύνεργα γραφής στον αρχαίο κόσμο και τις χρησιμοποιούσαν σε πολλές περιστάσεις, καθώς άλλα υλικά, όπως ο πάπυρος ή η περγαμηνή ήταν ακριβά και περισσότερο δυσεύρετα. Οι γραφίδες ήταν συνήθως κατασκευασμένες από μέταλλο, σίδερο ή χαλκό και οστό. Όταν η μύτη τους έχανε την αιχμηρότητα από τη χρήση, τις ακόνιζαν ξανά με πέτρες από ψαμμίτη ή ασβεστόλιθο.

Οι γραφίδες βρίσκονται σε κατάλοιπα οικισμών, αλλά συχνά και στρατοπέδων όπου θα τις χρησιμοποιούσαν για την υπογραφή διαταγμάτων και στρατιωτικών επιστολών. Κάποιες φορές, συναντώνται σε τάφους ως προσωπικά αντικείμενα του νεκρού, υποδηλώνοντας την ενασχόλησή του με πνευματικές δραστηριότητες.