Σφραγιδόλιθοςαπό κόκκινο ίασπη με εσώγλυφη παράσταση Αθηνάς. Βρέθηκε το 1998 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη σε δάπεδο δωματίου της οικίας Στ (φάση 4ου-5ου αι. μ.Χ.).

Η θεά παριστάνεται όρθια, στραμμένη προς τα δεξιά, με το αριστερό πόδι τραβηγμένο ελαφρά προς τα πίσω. Πατά σε γραμμή που υποδηλώνει το έδαφος, πάνω στο οποίο είναι ακουμπισμένη και η ασπίδα της. Φοράει πέπλο, σταυρωτή αιγίδα στο στήθος, πιθανότατα με γοργόνειο στο κέντρο, και κράνος κορινθιακού τύπου στο κεφάλι. Στο δεξί χέρι κρατά δόρυ, ενώ από το αριστερό, που στηρίζεται στον γοφό, κρέμεται ύφασμα, ίσως ιμάτιο.

Η απεικόνιση ελληνικών και ρωμαϊκών θεοτήτων αποτελούσε ένα από τα συνηθέστερα θέματα στη διακόσμηση των σφραγιδόλιθων και των δακτυλιόλιθων. Η θεϊκή παρουσία σε συνδυασμό με τις μαγικές και θεραπευτικές ιδιότητες που αποδίδονταν στους πολύτιμους λίθους, προσέδιδε έντονα προφυλακτικό–αποτροπαϊκό χαρακτήρα.