Χύτρα η οποία βρέθηκε το 1998 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στο αποχωρητήριο ΝΜΑ 10. Είναι συγκολλημένη από θραύσματα και έχει συμπληρωθεί ολόκληρη η βάση και τμήματα του χείλους και του σώματος.

Το κάτω μέρος του σώματος είναι ημισφαιρικό, ενώ τα τοιχώματα του πάνω τμήματος συγκλίνουν προς το χείλος, το οποίο στρέφεται προς τα έξω και σχηματίζει εσωτερικά πατούρα για την υποδοχή πώματος. Δύο μικρές κάθετες λαβές προσαρμόζονται στο χείλος.

Οι χύτρες ήταν τα συνηθέστερα μαγειρικά σκεύη στην αρχαιότητα. Ο πυθμένας θα ήταν στρογγυλεμένος για την τοποθέτηση της σε πυροστάτη, ενώ η εξωτερική επιφάνεια είναι κατά τόπους καπνισμένη, από την επαφή με τη φωτιά.