Λυχνάρι

Παραχώρηση φωτογραφίας

Αριθμός αντικειμένου

Μ 2545

Είδος

Σκεύος φωτιστικό

Εποχή

Ελληνιστική εποχή

Χρονολόγηση

325-260 π.Χ.

Διαστάσεις

Ύψος: 0,035 μ.
Μήκος: 0,098 μ.
Πλάτος: 0,076 μ.

Υλικό

Πηλός

Θέση

Μουσείο ανασκαφής, προθήκη 5, αρ. 3

Περιγραφή
Βιβλιογραφία

Σχεδόν ακέραιο μονόμυξο λυχνάρι. Βρέθηκε το 1995 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στο πηγάδι Μ 4 της οικίας Ω.

Έχει δισκόμορφη βάση, με ελαφρώς κοίλη την κάτω επιφάνεια και ένα στρυγγυλό έξαρμα στο κέντρο της. Το σώμα είναι αμφικωνικό με μικρή οπή πλήρωσης η οποία περιβάλλεται από πλαστικό δακτύλιο και αυλάκωση όπου η βαφή έχει αποξεστεί. Στη μια μεριά του σώματος υπάρχει διάτρητο ωτίο. Ο μυκτήρας είναι σχετικά κοντός με κλίση προς τα πάνω και στρογγυλεμένα άκρα. Ολόκληρο το λυχνάρι καλύπτεται με μαύρη στιλπνή βαφή, σήμερα απολεπισμένη σε πολλά σημεία.

Σταμπολίδης, Ν., Παρλαμά, Λ. (επιμ.), Η πόλη κάτω από την πόλη. Ευρήματα από τις ανασκαφές του Μητροπολιτικού Σιδηροδρόμου των Αθηνών, Ίδρυμα Ν.Π. Γουλανδρή, Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Φεβρουάριος 2000 - Δεκέμβριος 2001, Αθήνα, 2000, σελ. 66, εικ. 39, αρ.κατ. 39
Ελευθεράτου, Σ. (επιμ.), Το Μουσείο και η Ανασκαφή. Ευρήματα από τον χώρο ανέγερσης του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης, Αθήνα, 2006, σελ. 83, εικ. 202, αρ.κατ. 202