Αριστερό γωνιακό τμήμα γείσου, σπασμένο στα δεξιά. Βρέθηκε το 2000 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στο θεμέλιο τοίχου νεότερων χρόνων κατασκευασμένου μέσα στους νότιους βοηθητικούς χώρους του Κεντρικού λουτρού.

Η διακόσμηση οργανώνεται σε δύο ζώνες που διαχωρίζονται από ταινία που προεξέχει. Η πάνω, κάθετη ζώνη διακοσμείται με συνεχόμενο μοτίβο από συνδεόμενες βλαστόσπειρες (σπείρες με μορφή βλαστών) που «τρέχουν» προς τα αριστερά. Οι σπείρες καταλήγουν σε μονό φύλλο στο άκρο τους και σε τρίφυλλο στη γωνία που σχηματίζεται στη σύνδεσή τους. Το μοτίβο συνεχίζεται και στην πλαϊνή όψη με μία σπείρα σε αντίθετη φορά. Στην πάνω αριστερή γωνία του λίθου διατηρείται μικρό μέρος ανθεμίου που εξέχει προς τα πάνω.

Η κάτω ζώνη έχει λοξό μέτωπο. Εικονίζει πεντάφυλλα ανθέμια, που περιβάλλονται από βλαστούς και εναλλάσσονται με άνθη λωτού. Τα ίδια μοτίβα συνεχίζουν για λίγο και στην πλαϊνή όψη. Στο κάτω άκρο υπάρχει ανάγλυφο κυμάτιο σε μορφή στρεπτού σκοινιού. Τόσο η πάνω όσο και η κάτω επιφάνεια έχουν πυκνά ίχνη από το εργαλείο επεξεργασίας (οδοντωτή σμίλη) και αναθύρωση στην περίμετρο.

Δεν αποκλείεται το γείσο αυτό να διακοσμούσε κάποιο υπέρθυρο. Είναι αντίστοιχο με ένα άλλο γωνιακό δεξί τμήμα που εκτίθεται επίσης (ΝΜΑ 274). Και τα δύο είχαν ίδια διακόσμηση, με ελάχιστες ποιοτικές διαφορές στην απόδοση των μοτίβων και ίσως προέρχονται από την ίδια θύρα. Οι μικρές διαφορές τους μπορεί να οφείλονται στην κατασκευή τους από διαφορετικό τεχνίτη ή στο ότι το ΝΜΑ 4609 κατασκευάστηκε πρώτο με μεγαλύτερη επιμέλεια και πλαστικότητα, ενώ το ΝΜΑ 274 δουλεύτηκε αργότερα ως αντίγραφό του για αποκατάσταση πιθανής ζημιάς του υπέρθυρου.